A więc postanowiłeś założyć swój pierwszy system alarmowy w domu. Przeprowadziłeś kable w pomieszczeniach; kupiłeś centralę alarmową, manipulator, sygnalizatory, a nawet moduł GPSR. To nie stanowiło problemu, urządzenia te są przecież stosunkowo jednolite. Te wszystkie elementy nie wystarczą jednak do zbudowania działającego alarmu. Pozostał Ci najważniejszy element każdego systemu czyli czujki( inna nazwa- czujniki).
Zadaniem czujników alarmowych jest wykrywanie wszelkiej aktywności włamywaczy. Są one rozmieszczane w każdym możliwym miejscu potencjalnego zagrożenia. Najogólniej można je podzielić na dwie kategorie: czujki ruchu odpowiedzialne za monitorowanie ruchu w danej lokalizacji, oraz czujniki nałożone na elementy, przez które łatwo można dostać się na teren domu (drzwi, okna).
Skoro już wiesz, czym są czujki, możesz śmiało iść na zakupy. Uwaga! Już na samym starcie napotkasz jednak na problem wyboru odpowiedniego typu tych elementów . Na rynku jest ich mnóstwo. Szczególnie dużym rozróżnieniem charakteryzują się czujki ruchu, które nie dość, że mogą być oparte na 3 różnych technologiach ( promieniowanie cieplne – czujki PIR, fale mikrofalowe i ultradźwięki), to często są złożonymi elementami, bazującymi na kilku różnych sensorach( właściwa część czujki oceniająca zagrożenie). Oczywiście pytanie, na co się zdecydujesz, to również kwestia Twojego budżetu. Jeżeli dysponujesz odpowiednim kapitałem, warto żebyś zaopatrzył się w urządzenia cyfrowe opierające się na połączeniu technologii promieniowania cieplnego oraz fal mikrofalowych.
Czujki ruchu typu (PIR+MW) nazywane tez dualnymi, zapewniają większą czułość na obiekty i generują mniejszą ilość fałszywych alarmów. Rozwiązaniem jeszcze bardziej skuteczniejszym są układy rozbudowane o dodatkowe sensory oraz system antymasking ( nie ma możliwości zasłonięcia czujki, tak jak jest to w przypadku zwykłego pasywnego czujnika PIR) .
Jeżeli jednak twój dom nie wymaga aż tak zaawansowanej ochrony, a nie posiadasz też dużego zasobu gotówki, to swój system możesz spokojnie oprzeć na czujkach PIR oraz PIR-MW. Obecnie już podstawowe modele PIR są zaopatrywane w podwójne sensory. Gdzie zatem należy zamontować zwykłą czujkę PIR, a gdzie PIR-MW?
Czujki pasywne typu PIR zapewniają duży standard w pomieszczeniach, w których nie są obserwowane drastyczne zmiany temperatur bądź ruchy obiektów. Wykorzystać je można zatem w większości pokoi , na korytarzach czy też w sypialni. Odpowiednim miejscem na czujniki dualne( lub jeszcze bardziej zaawansowane) są pomieszczenia typu kotłownia, pokój z kominkiem lub tez miejsca, w których przebywają zwierzęta.
Czujki ruchu to nie wszystko co powinieneś kupić. W celu skutecznej ochrony domu, musisz również zabezpieczyć okna i drzwi. Wśród czujek spełniających te funkcje, podstawowymi elementami są czujniki otwarcia(kontaktrony) oraz czujniki zbicia szyby.
Kontaktrony są prostymi urządzeniami wykorzystującymi działanie pola magnetycznego. Elementy chronione są zabezpieczone dwoma elementami (magnez i kontaktron), które generują odpowiedni stan magnetyczny. W momencie otwarcia drzwi lub okna, wartość pola magnetycznego ulega zmianie, co system alarmowy interpretuje jak stan zagrożenia.
Czujki zbicia szyby bazują na falach mikrofonowych i oceniają dźwięk otoczenia poprzez mikrofon . Jeżeli sygnał, który zanotują, odpowiada charakterystyce tłuczonej szyby, oceniają to zdarzenie jako sygnał alarmowy.
Skoro wiesz już ile i jakie czujki ruchu kupić do twojego domu, to pozostał Ci już tylko jeden krok do uruchomienia alarmu. Musisz zainstalować czujki w odpowiednich miejscach. Jest to chyba najtrudniejszy element całego procesu zakładania systemu i będzie wymagał od Ciebie dużej ilości testów. Z pewnością tez nie uda się od razu wszystkiego tak poukładać , żeby od razu sprawnie działało. Zanim alarm będzie poprawnie funkcjonował licz się też z wielokrotnym ustawianiem czułości poszczególnych czujek ( na szczęście istnieje wiele darmowego oprogramowania wspomagającego ustalenie właściwych parametrów). Aby jednak Twoje poszukiwania na drodze do wymarzonego systemu nie były zbyt długie, warto jest, abyś poznał kilka zaleceń:
• Zabezpiecz wszystkie okna i szyby , które znajdują się w łatwo dostępnych miejscach dla potencjalnego napastnika( szczególnie parter, piwnica)
• Umieść czujki ruchu we wszystkich pomieszczeniach, które posiadają okna i drzwi wejściowe
• Monitoruj czujkami centralę alarmową oraz manipulator
• W większych pomieszczeniach montuj co najmniej 2 czujki ruchu
• Nie umieszczaj czujek na kaloryferach
• Nie umieszczaj czujek na wprost okien
Stosowanie tych podstawowych zaleceń z pewnością zapewni Ci ochronę kluczowych pomieszczeń, co stanowi podstawę skutecznego sytemu alarmowego. Dzięki temu możesz skoncentrować tylko na ustalaniu czułości poszczególnych elementów i dopracowywaniu szczegółowego ich rozmieszczenia w strefach ochrony (korytarze, pokoje itp.). Dodatkowe porady znajdziesz też w artykule Jak rozmieścić elementy systemu alarmowego.
Polska jest ewenementem w skali europejskiej w liczbie tzw. osiedli zamkniętych . W przeciwieństwie do krajów takich jak np. Francja czy Niemcy, na terenie dużych miast polskich istnieje nawet do kilkudziesięciu jednostek tego typu. A popyt na strzeżone osiedla wciąż utrzymuje się na niezmiennie wysokim poziomie.
Osiedla zamknięte to obszary skupisk ludzkich oddzielone od otwartej przestrzeni miejskiej jasno określonymi granicami. W swoim założeniu mają za cel ochronę mieszkańców oraz zapewnienie im odpowiedniego standardu życiowego.
Te dwie wskazane przesłanki wyboru miejsca zamieszkania w osiedlach strzeżonych należą do głównych przyczyn przeprowadzek. Przyjrzyjmy się im dokładniej i postarajmy odpowiedzieć na pytanie, co skłania ludzi do zamieszkiwania właśnie tych terenach .
· Bezpieczeństwo
Na ogół mieszkańcami osiedli tego typu są młode małżeństwa. Chcą one zapewnić sobie oraz swoim dzieciom bezpieczeństwo . Tutaj standard ochrony jest bardzo wysoki. Zamknięte osiedla posiadają bowiem zintegrowane systemy bezpieczeństwa, które są obsługiwane przez wynajęte biura ochrony. Wszystkie obiekty są monitorowane 24 godziny na dobę, poza tym strażnicy regularnie patrolują ulice. Dodatkowo, cały teren otoczony jest murem albo płotem, a dostęp do osiedla możliwy jest tylko przez wybrane przejścia za okazaniem odpowiedniego dokumentu.
Takie środki ostrożności mogą z jednej strony budzić podziw ze względu na eliminacje zjawisk jak wstęp na posesje agresywnych osób lub potencjalnych złodziei. Z drugiej jednak strony mogą wzbudzać pewien niepokój związany z naruszeniem prywatności osób w nim mieszkających. Okazuje się jednak, że czynnik bezpieczeństwa pozostaje wciąż głównym kryterium wyboru przestrzeni zamkniętej. To właśnie zwiększone środki ostrożności przyciągają ludzi do osiedli zamkniętych.
· Wygoda, prestiż
Przeprowadzka do osiedla chronionego to również oznaka prestiżu i posiadanego majątku. Apartamenty są przecież z reguły skierowane do ludzi zamożnych. W tym wypadku, cena przebywania na obszarach chronionych przekłada się również na dodatkowy standard. W skład osiedli zamkniętych mogą wchodzić bowiem takie atrakcje jak: korty, baseny, parki a nawet gabinety odnowy SPA. Nie muszą to być jednak tak wyszukane luksusy, aby pobyt tutaj uznawać za komfortowy. Dla przykładu młode małżeństwa definiują wygodę, jako możliwość spokojnego spędzenia czasu z bliskimi na trawie obok swojego domu. Mieszkając w tradycyjnych blokach czy nawet posiadając domy wolnostojące, mogliby mieć z tym duży kłopot.
Przy takich zjawiskach jak osiedla zamknięte musi pojawić się pytanie, czy przypadkiem ludzie zamożni nie chcą odgrodzić się od „biedaków” i żyć we własnym środowisku. Z pewnością taka postawa może doprowadzić do poczucia wyższości nad innymi osobami . Zresztą sami mieszkańcy osiedli zamkniętych są często uważani za snobów. Te opinie są po części uzasadnione, gdyż sporo szczególnie młodych zamożnych osób stara się właśnie w taki sposób podnieść swój status społeczny, nie wiedząc jeszcze pewnie, że posiadanie majątku nie oznacza automatycznej przepustki do elity społeczeństwa.
Wśród systemów alarmowych skierowanych z myślą o ochronie domu można wyróżnić co najmniej kilka klas. Potencjalny klient ma szeroki wachlarz wyboru: od rozwiązań „budżetowych” do układów obsługujących i zarządzających dużymi posiadłościami. Sytuację dodatkowo komplikuje fakt, że z uwagi na swoją otwartą architekturę, systemy wczesnego ostrzegania mogą być budowane praktycznie w dowolny sposób. Takie elementy alarmu jak czujki ruchu, czy sposoby komunikacji z otoczeniem, są dopasowywane w dowolny sposób. W całym tym gąszczu rozwiązań, łatwo się zgubić, szczególnie zaś osobie, która dopiero myśli o wykonaniu alarmu w swoim domu.
Warto więc jest poznać, w jaki sposób są klasyfikowane zarówno same systemy, jak i ich elementy. Często bowiem taka wiedza może być przydatna już na etapie budowy domy (więcej w dalszej części tekstu). Na pewno jednak okaże się niezbędna, gdy klient zamierza sam uporać się z zapewnieniem bezpieczeństwa swojej rodzinie.
• Klasy systemów
To, do jakiej klasy należy wybrany system ( a konkretnie centrala alarmowa, będąca „sercem” całego układu), zależy od spełnienia określonych ustawowo norm bezpieczeństwa. Te ostatnie wskazują na 2 typy klas urządzeń alarmowych.
- ze względu na ryzyko kradzieży
-ze względu na wartość mienia i stopnia zagrożenia osób znajdujących w chronionej jednostce
Pierwsza z nich, opisana w skali od 1 do 4, określa potencjalne zagrożenie włamaniem. Wartości 1, 2 oznaczają niskie lub średnie ryzyko, charakterystyczne np. dla właścicieli prywatnych mieszkań czy mniejszych posesji. Z kolei centrale alarmowe klasy 3, 4 mogą być skierowane do osób lub instytucji, szczególnie narażonych na włamania i zarazem potrzebujących bardziej profesjonalnych rozwiązań. Trzeba dodać, że klasa urządzenia jest też „dopasowana” do przestępców. Bowiem im wyższy jej stopień, tym większą wiedzą o systemach i sposobach ich obejścia mają potencjalni włamywacze. Wszystko to określają szczegółowo normy bezpieczeństwa.
Pomimo, że każda centrala posiada oznaczenie ze względu na ryzyko włamania, to znacznie większe znaczenie ma drugi podział na klasy. Tutaj urządzenia mogą znaleźć się w jednej z 4 grup oznaczonych klasą A, B, C bądź S. Analogicznie, jak w poprzedniej klasyfikacji, wyższe litery oznaczają wyższy standard danej centrali alarmowej.
Wśród obecnie dostępnych urządzeń, wszystkie są już oznaczone jako centrale klasy co najmniej C (klasa profesjonalna) . Nowsze jednostki liderów na rynku, firm Satel i DSC, mają standard S( klasa specjalna). Warto zainwestować właśnie w taki sprzęt, gdyż jednostki tego typu mają z reguły duże możliwości rozbudowy systemu ( 10 lub więcej wyjść), co sprawia, że są inwestycją na długie lata.
• Systemy przewodowe i bezprzewodowe
To czy klient zdecyduje się na model alarmu składającego się z przewodów lub systemu bezprzewodowego, zależy w dużej mierze od momentu rozpoczęcia instalacji . Sytuacja jest z reguły jasna, gdy w nowo zbudowanym domu trwają prace wykończeniowe. Warto jest już w takim momencie pomyśleć o systemie bezpieczeństwa i ułożyć kable pod tynkiem. Rozwiązania przewodowe są bowiem od wielu lat sprawdzone, a stosowana w nich technologia nie odbiega od najnowszych standardów.
Nie oznacza to jednak, że systemy bezprzewodowe są nieprofesjonalne. Wcale nie, wiele urządzeń dostępnych na rynku jest klasy S ( np. Satel Abax) i posiada podobne możliwości jakie mają układy oparte o kable. Systemy takie z pewnością są idealnym rozwiązaniem w przypadku wynajmowania mieszkania czy też konieczności okresowego pilnowania danego miejsca. Trzeba jednak zaznaczyć, że z reguły systemy bezprzewodowe są droższe niż alarmy przewodowe. Problemem też może być działanie układu tylko z komponentami jednego producenta albo też przymus kupienia całego zestawu.
• Czujki ruchu
Według standardowej klasyfikacji czujniki ruchu można podzielić na 3 kategorie: urządzenia oparte o promieniowanie podczerwieni (PIR), mikrofale i ultradźwięki. Ta klasyfikacja jest jednak niezbyt aktualna, gdyż w praktyce stosuje się elementy, które albo łączą w sobie działanie 2 technologii na raz, albo też mają zwielokrotnioną czułość (kilka sensorów piroelektrycznych naraz). Wśród tych pierwszych najbardziej popularne są układy oparte o promieniowanie cieplne oraz mikrofale. Dzięki zastosowaniu dwóch różnych sensorów, czujki takie pozwalają na lepszą ocenę fałszywego alarmu niż jest to w przypadku tradycyjnych układów PIR. Podobny cel ma stosowanie czujników z podwójnym bądź poczwórnym sensorem opartych o promieniowanie podczerwieni. Oczywiście pojawiły się też rozwiązania łączące oba typy, przeznaczone do profesjonalnych systemów alarmowych. Należy jeszcze zwrócić uwagę na podział czujek ze względu na działanie analogowe i cyfrowe.
• Komunikacja alarmowa
System powiadamia w razie alarmu jest integralną częścią każdego układu. W razie wykrycia włamania przesyłany jest sygnał do odpowiednich służb. Standardowe systemy są tworzone w oparciu o komunikacje telefoniczną. W centrali alarmowej zamontowany jest tzw. dialer, który komunikuje się z otoczeniem w oparciu o standardową sieć. Rozwiązanie to jest stosunkowo tanie, ponieważ nie wymaga zakupu dodatkowego urządzenia. Ma ono jednak swoje wady. Potencjalny włamywacz może unieruchomić alarm, przecinając kable telefoniczne. Z tego względu coraz popularniejszym rozwiązaniem staje się stosowanie modułów GSM/GPRS, wysyłających przekaz za pomocą fal radiowych. W tym wypadku należy jednak dokupić do systemu dodatkowy element (wspomniany moduł). Należy tez dodać, że oprócz wspomnianych 2 typów systemów komunikacji alarmowej, istnieją rozwiązania w postaci gotowych odbiorników radiowych oraz moduły w oparciu o transmisję sieci ETERNET.
Wspomniana wyżej lista nie wyczerpuje oczywiście tematu klas i typów urządzeń alarmowych. Obecnie bowiem na rynku pojawiają się rozwiązania wykorzystujące najnowsze rozwiązania technologiczne. Poza tym, wskazano tylko typy i klasyfikacje najistotniejszych urządzeń z punktu widzenia działania układów antywłamaniowych.
Warto więc jest poznać, w jaki sposób są klasyfikowane zarówno same systemy, jak i ich elementy. Często bowiem taka wiedza może być przydatna już na etapie budowy domy (więcej w dalszej części tekstu). Na pewno jednak okaże się niezbędna, gdy klient zamierza sam uporać się z zapewnieniem bezpieczeństwa swojej rodzinie.
• Klasy systemów
To, do jakiej klasy należy wybrany system ( a konkretnie centrala alarmowa, będąca „sercem” całego układu), zależy od spełnienia określonych ustawowo norm bezpieczeństwa. Te ostatnie wskazują na 2 typy klas urządzeń alarmowych.
- ze względu na ryzyko kradzieży
-ze względu na wartość mienia i stopnia zagrożenia osób znajdujących w chronionej jednostce
Pierwsza z nich, opisana w skali od 1 do 4, określa potencjalne zagrożenie włamaniem. Wartości 1, 2 oznaczają niskie lub średnie ryzyko, charakterystyczne np. dla właścicieli prywatnych mieszkań czy mniejszych posesji. Z kolei centrale alarmowe klasy 3, 4 mogą być skierowane do osób lub instytucji, szczególnie narażonych na włamania i zarazem potrzebujących bardziej profesjonalnych rozwiązań. Trzeba dodać, że klasa urządzenia jest też „dopasowana” do przestępców. Bowiem im wyższy jej stopień, tym większą wiedzą o systemach i sposobach ich obejścia mają potencjalni włamywacze. Wszystko to określają szczegółowo normy bezpieczeństwa.
Pomimo, że każda centrala posiada oznaczenie ze względu na ryzyko włamania, to znacznie większe znaczenie ma drugi podział na klasy. Tutaj urządzenia mogą znaleźć się w jednej z 4 grup oznaczonych klasą A, B, C bądź S. Analogicznie, jak w poprzedniej klasyfikacji, wyższe litery oznaczają wyższy standard danej centrali alarmowej.
Wśród obecnie dostępnych urządzeń, wszystkie są już oznaczone jako centrale klasy co najmniej C (klasa profesjonalna) . Nowsze jednostki liderów na rynku, firm Satel i DSC, mają standard S( klasa specjalna). Warto zainwestować właśnie w taki sprzęt, gdyż jednostki tego typu mają z reguły duże możliwości rozbudowy systemu ( 10 lub więcej wyjść), co sprawia, że są inwestycją na długie lata.
• Systemy przewodowe i bezprzewodowe
To czy klient zdecyduje się na model alarmu składającego się z przewodów lub systemu bezprzewodowego, zależy w dużej mierze od momentu rozpoczęcia instalacji . Sytuacja jest z reguły jasna, gdy w nowo zbudowanym domu trwają prace wykończeniowe. Warto jest już w takim momencie pomyśleć o systemie bezpieczeństwa i ułożyć kable pod tynkiem. Rozwiązania przewodowe są bowiem od wielu lat sprawdzone, a stosowana w nich technologia nie odbiega od najnowszych standardów.
Nie oznacza to jednak, że systemy bezprzewodowe są nieprofesjonalne. Wcale nie, wiele urządzeń dostępnych na rynku jest klasy S ( np. Satel Abax) i posiada podobne możliwości jakie mają układy oparte o kable. Systemy takie z pewnością są idealnym rozwiązaniem w przypadku wynajmowania mieszkania czy też konieczności okresowego pilnowania danego miejsca. Trzeba jednak zaznaczyć, że z reguły systemy bezprzewodowe są droższe niż alarmy przewodowe. Problemem też może być działanie układu tylko z komponentami jednego producenta albo też przymus kupienia całego zestawu.
• Czujki ruchu
Według standardowej klasyfikacji czujniki ruchu można podzielić na 3 kategorie: urządzenia oparte o promieniowanie podczerwieni (PIR), mikrofale i ultradźwięki. Ta klasyfikacja jest jednak niezbyt aktualna, gdyż w praktyce stosuje się elementy, które albo łączą w sobie działanie 2 technologii na raz, albo też mają zwielokrotnioną czułość (kilka sensorów piroelektrycznych naraz). Wśród tych pierwszych najbardziej popularne są układy oparte o promieniowanie cieplne oraz mikrofale. Dzięki zastosowaniu dwóch różnych sensorów, czujki takie pozwalają na lepszą ocenę fałszywego alarmu niż jest to w przypadku tradycyjnych układów PIR. Podobny cel ma stosowanie czujników z podwójnym bądź poczwórnym sensorem opartych o promieniowanie podczerwieni. Oczywiście pojawiły się też rozwiązania łączące oba typy, przeznaczone do profesjonalnych systemów alarmowych. Należy jeszcze zwrócić uwagę na podział czujek ze względu na działanie analogowe i cyfrowe.
• Komunikacja alarmowa
System powiadamia w razie alarmu jest integralną częścią każdego układu. W razie wykrycia włamania przesyłany jest sygnał do odpowiednich służb. Standardowe systemy są tworzone w oparciu o komunikacje telefoniczną. W centrali alarmowej zamontowany jest tzw. dialer, który komunikuje się z otoczeniem w oparciu o standardową sieć. Rozwiązanie to jest stosunkowo tanie, ponieważ nie wymaga zakupu dodatkowego urządzenia. Ma ono jednak swoje wady. Potencjalny włamywacz może unieruchomić alarm, przecinając kable telefoniczne. Z tego względu coraz popularniejszym rozwiązaniem staje się stosowanie modułów GSM/GPRS, wysyłających przekaz za pomocą fal radiowych. W tym wypadku należy jednak dokupić do systemu dodatkowy element (wspomniany moduł). Należy tez dodać, że oprócz wspomnianych 2 typów systemów komunikacji alarmowej, istnieją rozwiązania w postaci gotowych odbiorników radiowych oraz moduły w oparciu o transmisję sieci ETERNET.
Wspomniana wyżej lista nie wyczerpuje oczywiście tematu klas i typów urządzeń alarmowych. Obecnie bowiem na rynku pojawiają się rozwiązania wykorzystujące najnowsze rozwiązania technologiczne. Poza tym, wskazano tylko typy i klasyfikacje najistotniejszych urządzeń z punktu widzenia działania układów antywłamaniowych.
sobota, 4 września 2010
Jak tanio zainstalować system alarmowy?
Etykiety:
alarmy,
dom,
zabezpieczenia
Decyzja o instalacji systemu alarmowego nie musi być koniecznie związana ze szczególnie podwyższonym ryzykiem włamania. Często bowiem montujemy taki układ, aby np. spokojnie spędzić urlop na wakacjach . Poza tym, stosowanie zabezpieczeń może być konieczne przy ubezpieczaniu naszego mienia. Jasne jest, że nie jest nam potrzebny skomplikowany system np. oparty o komunikację GPRS czy też zawierający w sobie czujki ruchu z poczwórnym sensorem i systemem antimasking. Takie rozwiązania są oczywiście kosztowne, a nam zupełnie niepotrzebne. Chcąc jednak zabezpieczyć nasz dom w miarę solidnie, nie możemy stosować zupełnie prostych rozwiązań.
Okazuje się jednak, że w miarę solidna ochrona domu, nie musi oznaczać wydatków rzędu kilku tysięcy złotych. Można postawić na starsze i sprawdzone systemy, które teraz nie kosztują dużo. Trudno w to uwierzyć, ale koszt prostego i sprawnego alarmu dla małego domu czy mieszkania, może zmieścić się w kwocie 500-800 złotych. Niemożliwe? Sprawdźmy to!
Wybrane systemy będziemy składali z produktów najpopularniejszych producentów, polskiej firmy Satel oraz kanadyjskiej DSC.
• Centrale alarmowe
Warte uwagi są urządzenia klasy co najmniej C (Professional) .
SATEL
- model CA-5 (klasa C, koszt 150 zł, dialer telefoniczny)
DSC
- model DSC 1616 (klasa S, koszt 150 zł, dialer telefoniczny)
• Klawiatury
Ceny klawiatur obu procentów wahają się w granicach od 130 do 500 zł. Na potrzeby domowe nie będzie nam niezbędny zaawansowany manipulator
• Czujki ruchu
W zupełności wystarczą nam czujki bazujące na promieniowaniu cieplnym (typu PIR). Te, które są obecnie produkowane posiadają już wystarczający standard wyłapywania ruchu. Najtańsze czujki PIR to koszt od 40 do 46 zł (Satel Amber, Satel Aqua Plus, DSC LC-100). Do ochrony mieszkania z pewnością wystarczą 2 lub 3 sztuki.
• Sygnalizator
Prosty sygnalizator zewnętrzny za 70 zł załatwi sprawę.
• Akumulator, obudowa i przewody
Koszt akumulatora średniej jakości to wydatek 40-50 złotych. Niezbędna będzie również obudowa do centrali, chroniąca system od celowego odłączenia. Takie zabezpieczenie to koszt rzędu 70 zł. Pozostaje nam jeszcze kabel. Tutaj ceny oscylują w granicach 60 zł za 100 metrów, czyli tyle ile powinno wystarczyć do ochrony małej lokalizacji.
Z powyższego zestawienia cen wynika, że również i statystyczny Polak może pozwolić sobie na zakup średniej klasy systemu alarmowego. Jednorazowy wydatek rzędu 600 zł, powinien rekompensować z nawiązką możliwe straty wynikające z włamania. Należy jednak pamiętać, że zestawy oparte na powyższych elementach nie mogą już być zbytnio rozszerzane i są przeznaczone dla małych powierzchni. Myśląc o przyszłej rozbudowie systemu ( np. kontaktrony i inne czujniki), powinniśmy zaopatrzyć w nowszą centralę alarmową (Satel Integra lub wyższe modele serii Power DSC).
Subskrybuj:
Posty (Atom)